Jest to kurs uważności skierowany do dzieci w wieku 4-12 lat oraz nastolatków 12-20 lat. Powstał na bazie treningu uważności dla dorosłych Jona Kabata-Zinna o nazwie MBSR (Mindfulness Based Stress Reduction). Metoda jest stosowana na całym świecie od 1979 roku i poparta ponad 30-letnimi badaniami naukowymi. Została uznana jako pomocna nie tylko w łagodzeniu objawów stresu. Metoda opracowana przez Eline Snel jest używana i testowana od wielu lat pod kątem efektywności w Holandii i Belgii, jest również coraz bardziej popularna w Polsce. Program bardzo dobrze sprawdza się i pomaga przeciwdziałać wielu bolączkom naszych czasów jak niepokój, niska samoocena, depresja czy też syndrom wypalenia.

Trening uważności dla dzieci jest programem ogólnorozwojowym, wspiera rozwój dzieci na różnych poziomach. Trening nie jest terapią, a nauką umiejętności. Treści skonstruowane są w prosty, obrazowy sposób odpowiadający możliwościom poznawczym i potrzebom emocjonalnym dzieci. Poprzez wykorzystywanie prostych ćwiczeń, historyjek i wyobraźni, dzieci uczą się jak radzić sobie w sytuacjach, które napotykają w życiu codziennym. Poprzez trening otrzymują narzędzia, które mogą wykorzystać po to, by lepiej zrozumieć siebie i innych, a także rozwijać umiejętności nawiązywania relacji. Takie obrazowe hasła, jak „przycisk pauzy”’ „siedzieć jaka żaba” czy „test spaghetti” pozwalają im w łatwiejszy sposób radzić sobie z emocjami czy stresem. Umiejętności nabyte podczas treningu pozwalają im lepiej zrozumieć jak działają myśli, co można z nimi zrobić by sobie poradzić, kiedy pojawia się ich zbyt wiele lub po prostu są bardzo przykre. Ponadto rozwijają świadomość własnego ciała co pomaga szybciej wychwytywać sygnały świadczące o początkach infekcji, przeciążeniu, kontuzji czy potrzebie odpoczynku.

W czasie treningu dzieci uczą się:

• Obserwować własny oddech i to jak on się zmienia w różnych sytuacjach. Rozwijają uważność poprzez różne zmysły. Budują głębszą wiedzę o samym sobie, własnych potrzebach, reakcjach oraz radzeniu sobie ze stresem czy napięciem.
• Koncentracji, zauważania kiedy się rozpraszają i wracania do tego na czym chcą w danym momencie skupić swoją uwagę; regularnie zatrzymując się i siedząc spokojnie i uważnie jak żabka, uczą się przełączać między trybem „robienia” a trybem „bycia” jak również zauważania, kiedy coś utrudnia im skupianie się i koncentrację.
• Uspokajania umysłu i ciała, a spokojny umysł szybciej się uczy.
• Nazywania i rozumienia emocji i procesów myślowych – lęku, złości, smutku i martwienia się oraz akceptacji swoich emocji i myśli, dzięki czemu nabierają do nich dystansu na tyle, by nie dać im się ponieść i równocześnie ich nie wypierać. To daje spokój i równowagę.
• Bycia obecnym/obecną tu i teraz, nawet jeśli zaraz się wydarzy coś ekscytującego albo właśnie się stało coś nieprzyjemnego, świadomość, że to co jest teraz jest w porządku, uczy dzieci nie żyć przyszłością ani przeszłością, lecz chwilą obecną.
• Pewności siebie, którą daje odcięcie się od osądów i stwierdzeń oceniających myśli i emocje, by dzieci nie uważały, że są tym, co myślą i czują, to sprawia, że nabierają więcej zaufania do siebie i tego co robią i dodaje odwagi.
• Poprawiania swojej pamięci poprzez koncentrację na tym, co robią w danej chwili, co zwiększa zdolność zapamiętywania i przyswajania nowych treści.
• Rozumienia własnego punktu widzenia, dostrzegania swoich słabości oraz rozumienia innych, co zmniejsza tendencję do odrzucania innych punktów widzenia i uczuć.
• Bycia bardziej życzliwym dla siebie i innych, współczucia, zauważania zalet łagodności, co zmniejsza przemoc i zwiększa akceptację.